Lieve schatten,
de dag was gisterenmorgen heel goed begonnen. Ik ging aan de pc zitten en besloot deze eens wat op te schonen, daar er heel wat foto's, films en muziek er dubbel of driedubbel opstonden. M'n man besloot in dozen te kijken, waar dvd's instaken, maar ook kwam de doos tevoorschijn, waarin de pluchen knuffels zitten, die ik voor Julie had. Ik besloot er in te kijken en dat ging nog vrij goed. Ik besloot Thomas en Robin elk een pluchen knuffel te geven. Robin kreeg een teddybeer, zoals Thomas er een heeft en Thomas kreeg een kabouter. Ik zei tegen Thomas dat hij er goed moest voor zorgen, want dat het van z'n zus Julie was en dat zij dat ook zo zou willen. Thomas antwoordde dat hij er heel goed ging voor zorgen en gaf de kabouter een dikke knuffel en een zoen. M'n gemoed schoot vol en ben huilend de living binnen gekomen, waar Robin de teddybeer volop aan het knuffelen was. Dus slikken door m'n tranen heen. M'n man bleef ondertussen maar in dozen kijken en kwam op spullen van m'n mama. Alles kwam weer naar boven, wat er zich had afgespeeld in het ziekenhuis en in welke onstandigheden ze overleden is (nalatigheid van het ziekenhuis), dus weer in tranen, omdat haar kleinzonen nooit zullen weten wat een fantastisch mens het was. Nadat m'n man klaar was met de dvd's, ging hij aan z'n pc zitten en nam een oud geheugenkaartje van m'n fototoestel. Het kaartje gaf leeg aan, maar met een speciaal programma kon hij de laatste foto's die erop stonden, terug halen. Ik ging naar de foto's zien, er stonden foto's op van m'n pleegpapa, die nu de 17de er al een jaar niet meer is, weer tranen natuurlijk. Het was echt zo emo-dag en hoop dat er niet veel meer zullen volgen.
xxx
reacties (0)